Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ - 09/08/2007

-Είναι μεγάλη αδικία!
-Ποιο πράγμα?
-Δεν άκουσες? Οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν παιδιά, δικαιούνται πλέον πέντε επιπλέον μέρες άδεια το χρόνο.
-Μάλιστα.
-Αλλά έτσι είναι! Εμάς μας έφαγε η πρόοδος, οι μεγάλοι στόχοι, τα όνειρα και οι καριέρες!
-Ποιες καριέρες?
-Οι δικές μας οι καριέρες!
-Εμείς βλέπεις κύριε δεν κάναμε παιδιά! Γιατί να δικαιούμαστε πέντε επιπλέον μέρες άδεια το χρόνο? Δεν μας φτάνει η πίκρα για την ατεκνία και την μαγκουφιά μας, μας χτυπάτε διαρκώς στο ψαχνό! «Εσύ δεν έχεις παιδιά»… «εσύ δεν είσαι μάνα…δε δικαιούσαι το τάδε επίδομα, δεν δικαιούσαι αύξηση, δεν δικαιούσαι πέντε μέρες παραπάνω άδεια το χρόνο»!!!
-Μα βρε Γκέλα μου…
-Μα? Τι μα? Δεν έχω δίκιο?
-Δεν είπα αυτό, αλλά…
-Τι αλλά? Ξέρεις πως ένιωσα εγώ Μήτρο όταν το άκουσα? Πολίτης Β’ κατηγορίας ένιωσα! Μάλιστα! Διότι κύριε, ακόμα και τη σήμερον ημέρα, στα μέσα του 2007, αν δεν έχεις παιδιά θεωρείσαι υποδεέστερο ον!
-Ε όχι και υποδεέστερο ον βρε Γκέλα μου!
-Α Μήτρο σε παρακαλώ! Ξέρω πολύ καλά τι λέω και ακόμα καλύτερα πώς νιώθω. Και σε παρακαλώ μη με διακόπτεις γιατί τόση ώρα με τα δόντια κρατιέμαι να μη σε αρχίσω στο ψάλσιμο! Άιντε! Μιλάς κι όλας!
-Γιατί βρε Γκέλα?
-Γιατί ανόητε για χάρη σου απαρνήθηκα τη χαρά της μητρότητας…και τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια το χρόνο! Έχουμε το περίπτερο βλέπεις! Και ένα περίπτερο σήμερα πρέπει να είναι ανοιχτό από το ξημέρωμα ως την αυγή! Και φυσικά δεν μας παίρνει για υπάλληλο! Βέβαια! Φάε το λούκι Γκέλα!! Δέκα ώρες στο περίπτερο καθημερινά η Γκέλα. Χριστούγεννα, Πάσχα, Κυριακές, μέσα στην τσίχλα και στα σπίρτα η Γκέλα! Που σκέψεις για παιδιά? Που χρόνος για γλύκες και κανάκεμα μωρών και τρυφερότητες και γουτσου-γούτσου και ευτυχία?
-Τι γούτσου-γούτσου και ευτυχία βρε Γκέλα? Εσύ δεν έλεγες να μην κάνουμε παιδιά γιατί θα χαλάσει το σώμα σου και θα σπάσουν τα νεύρα σου?
-Εγώ? Έλεγα τέτοιο πράγμα εγώ? Δεν είσαι στα καλά σου μου φαίνεται!!
-Μα το θυμάμαι!
-Μήτρο σταμάτα! Υποφέρω καταλαβαίνεις? Αυτές οι πέντε χαμένες μέρες επιπλέον άδειας το χρόνο με έχουν φέρει στα πρόθυρα κατάθλιψης. Όλα κινούνται σε μια σφαίρα εντελώς παρανοϊκή! «Τι θέλεις κυρία μου? Δεν έχεις παιδί? Καλά να πάθεις!»…αυτά είναι!
-Μα έτσι κι αλλιώς βρε κορίτσι μου..
-Οοοοχι!!! Όχι! Όχι δικαιολογίες στη Γκέλα Μήτρο! Όχι γιατί αρκετά ανέχτηκα! Δεν ξέρω πως ακριβώς μπορεί να γίνει. Μια πρώτη σκέψη είναι να πάρουμε υπάλληλο για το περίπτερο ώστε να έχουμε χρόνο να κάνουμε παιδί. Θέλω τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια το χρόνο σου λέω!!! Δεν μπορούν να με κάνουν εμένα να αισθάνομαι σαν σπασμένο δόντι από τσατσάρα, πεσμένο στο δρόμο, επειδή δεν έχω παιδια! ΘΕΕ ΜΟΥ! Τρέλα μου έρχεται! Θέλω να τις δικαιούμαι κι εγώ! Κατάλαβες? Έχω ανάγκη να τις δικαιούμαι αυτές τις πέντε μέρες!
-Ναι βρε Γκέλα μου, εντάξει. Αλλά…
-Σταμάτα Μήτρο και κανόνισε ερωτική ατμόσφαιρα γι’ απόψε το βράδυ. Πρέπει να το κάνουμε το τέκνο επειγόντως! Δεν θα το αφήσω έτσι το θέμα εγώ! Εγώ είμαι η Γκέλα! Η πιο καπάτσα κουκουβάγια στα Βαλκάνια! Θα την πάρω την πενθήμερη άδεια που να χτυπιούνται όλοι τους κάτω! Δε με ξέρουν καλά εμένα!
-Γκέλα μου εγώ δεν έχω πρόβλημα! Βεβαίως και να πάρουμε υπάλληλο για το περίπτερο! Τόσο καιρό στο λέω αλλά δεν θέλεις. Δεν εμπιστεύεσαι, λες, κανέναν υπάλληλο! Και παιδιά να κάνουμε Γκέλα μου! Πολλά παιδιά! Εγώ τα αγαπώ τα παιδιά!
-Εσένα σε έχουν φάει οι αγάπες και οι σαχλαμάρες! Μα δεν καταλαβαίνεις? Τα παιδιά σου ανοίγουν δρόμους Μήτρο! Πολλούς δρόμους! Και επιδόματα! Και άδειες! Πολλές άδειες Μήτρο!
-Ναι Γκέλα, αλλά σχετικά με αυτές τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια τον χρόνο…
-Ναι? Τι? Υπάρχει κάποιο πρόβλημα? Σε χαλάνε? Εγώ θα την πάρω που να χτυπιέσαι!
-Να την πάρεις βρε Γκέλα μου! Να κάνουμε παιδια! Και ένα και δύο…και υπαλλήλους να πάρουμε, αλλά η άδεια αυτή αφορά μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους! Είσαι?
-Τι είπες τώρα??
-Ναι Γκέλα μου! Κι εσύ το ανέφερες στην αρχή, το ξέχασες? Ο υπουργός το είπε καθαρά: «…διευκολύνουμε τους υπαλλήλους του Δημοσίου, δίνοντας πέντε ημέρες επιπλέον άδεια ώστε να παρακολουθούν τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών τους, απουσιάζοντας από την εργασία τους δικαιολογημένα, προκειμένου να επισκεφθούν το εκπαιδευτικό ίδρυμα που σπουδάζουν τα παιδιά τους»! Εσύ όμως Γκέλα μου δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος!
-Και καλά βρε βλαμένε! Γιατί δεν μου το λες τόση ώρα! Γιατί με αφήνεις να υποφέρω?
-Μα δεν με άφηνες να σου μιλήσω!
-Εγώ? Πάλι εγώ φταίω? Αμαν πια! Έχετε πέσει όλοι να με φάτε! Θα καταντήσω δυστυχισμένη!
-Έλα εδώ καλή μου…μη μου στεναχωριέσαι! Και γι’ απόψε θα σου φτιάξω εγώ ερωτική ατμόσφαιρα με κεριά και αρώματα! Και θα κάνουμε και παιδί! Σύντομα! Πολύ σύντομα! Άρχισε να μετράς από απόψε το βράδυ Γκέλα μου…και σε λίγο καιρό θα του κάνεις γούτσου-γούτσου!
-Ε δεν θα σε με τα καλά σου μου φαίνεται! Τι γουτσου-γούτσου και κουραφέξαλα βρεεεεε!!!! Άιντε πήγαινε να ετοιμαστείς να πας να ανοίξεις το περίπτερο που μου θες και παιδιά! Θα κλειστώ εγώ στο σπίτι να μεγαλώνω κουτσούβελα επειδή εσύ θες να το παίξεις πατέρας!!!!


...καλά κρασιά!