Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ - 09/08/2007

-Είναι μεγάλη αδικία!
-Ποιο πράγμα?
-Δεν άκουσες? Οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν παιδιά, δικαιούνται πλέον πέντε επιπλέον μέρες άδεια το χρόνο.
-Μάλιστα.
-Αλλά έτσι είναι! Εμάς μας έφαγε η πρόοδος, οι μεγάλοι στόχοι, τα όνειρα και οι καριέρες!
-Ποιες καριέρες?
-Οι δικές μας οι καριέρες!
-Εμείς βλέπεις κύριε δεν κάναμε παιδιά! Γιατί να δικαιούμαστε πέντε επιπλέον μέρες άδεια το χρόνο? Δεν μας φτάνει η πίκρα για την ατεκνία και την μαγκουφιά μας, μας χτυπάτε διαρκώς στο ψαχνό! «Εσύ δεν έχεις παιδιά»… «εσύ δεν είσαι μάνα…δε δικαιούσαι το τάδε επίδομα, δεν δικαιούσαι αύξηση, δεν δικαιούσαι πέντε μέρες παραπάνω άδεια το χρόνο»!!!
-Μα βρε Γκέλα μου…
-Μα? Τι μα? Δεν έχω δίκιο?
-Δεν είπα αυτό, αλλά…
-Τι αλλά? Ξέρεις πως ένιωσα εγώ Μήτρο όταν το άκουσα? Πολίτης Β’ κατηγορίας ένιωσα! Μάλιστα! Διότι κύριε, ακόμα και τη σήμερον ημέρα, στα μέσα του 2007, αν δεν έχεις παιδιά θεωρείσαι υποδεέστερο ον!
-Ε όχι και υποδεέστερο ον βρε Γκέλα μου!
-Α Μήτρο σε παρακαλώ! Ξέρω πολύ καλά τι λέω και ακόμα καλύτερα πώς νιώθω. Και σε παρακαλώ μη με διακόπτεις γιατί τόση ώρα με τα δόντια κρατιέμαι να μη σε αρχίσω στο ψάλσιμο! Άιντε! Μιλάς κι όλας!
-Γιατί βρε Γκέλα?
-Γιατί ανόητε για χάρη σου απαρνήθηκα τη χαρά της μητρότητας…και τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια το χρόνο! Έχουμε το περίπτερο βλέπεις! Και ένα περίπτερο σήμερα πρέπει να είναι ανοιχτό από το ξημέρωμα ως την αυγή! Και φυσικά δεν μας παίρνει για υπάλληλο! Βέβαια! Φάε το λούκι Γκέλα!! Δέκα ώρες στο περίπτερο καθημερινά η Γκέλα. Χριστούγεννα, Πάσχα, Κυριακές, μέσα στην τσίχλα και στα σπίρτα η Γκέλα! Που σκέψεις για παιδιά? Που χρόνος για γλύκες και κανάκεμα μωρών και τρυφερότητες και γουτσου-γούτσου και ευτυχία?
-Τι γούτσου-γούτσου και ευτυχία βρε Γκέλα? Εσύ δεν έλεγες να μην κάνουμε παιδιά γιατί θα χαλάσει το σώμα σου και θα σπάσουν τα νεύρα σου?
-Εγώ? Έλεγα τέτοιο πράγμα εγώ? Δεν είσαι στα καλά σου μου φαίνεται!!
-Μα το θυμάμαι!
-Μήτρο σταμάτα! Υποφέρω καταλαβαίνεις? Αυτές οι πέντε χαμένες μέρες επιπλέον άδειας το χρόνο με έχουν φέρει στα πρόθυρα κατάθλιψης. Όλα κινούνται σε μια σφαίρα εντελώς παρανοϊκή! «Τι θέλεις κυρία μου? Δεν έχεις παιδί? Καλά να πάθεις!»…αυτά είναι!
-Μα έτσι κι αλλιώς βρε κορίτσι μου..
-Οοοοχι!!! Όχι! Όχι δικαιολογίες στη Γκέλα Μήτρο! Όχι γιατί αρκετά ανέχτηκα! Δεν ξέρω πως ακριβώς μπορεί να γίνει. Μια πρώτη σκέψη είναι να πάρουμε υπάλληλο για το περίπτερο ώστε να έχουμε χρόνο να κάνουμε παιδί. Θέλω τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια το χρόνο σου λέω!!! Δεν μπορούν να με κάνουν εμένα να αισθάνομαι σαν σπασμένο δόντι από τσατσάρα, πεσμένο στο δρόμο, επειδή δεν έχω παιδια! ΘΕΕ ΜΟΥ! Τρέλα μου έρχεται! Θέλω να τις δικαιούμαι κι εγώ! Κατάλαβες? Έχω ανάγκη να τις δικαιούμαι αυτές τις πέντε μέρες!
-Ναι βρε Γκέλα μου, εντάξει. Αλλά…
-Σταμάτα Μήτρο και κανόνισε ερωτική ατμόσφαιρα γι’ απόψε το βράδυ. Πρέπει να το κάνουμε το τέκνο επειγόντως! Δεν θα το αφήσω έτσι το θέμα εγώ! Εγώ είμαι η Γκέλα! Η πιο καπάτσα κουκουβάγια στα Βαλκάνια! Θα την πάρω την πενθήμερη άδεια που να χτυπιούνται όλοι τους κάτω! Δε με ξέρουν καλά εμένα!
-Γκέλα μου εγώ δεν έχω πρόβλημα! Βεβαίως και να πάρουμε υπάλληλο για το περίπτερο! Τόσο καιρό στο λέω αλλά δεν θέλεις. Δεν εμπιστεύεσαι, λες, κανέναν υπάλληλο! Και παιδιά να κάνουμε Γκέλα μου! Πολλά παιδιά! Εγώ τα αγαπώ τα παιδιά!
-Εσένα σε έχουν φάει οι αγάπες και οι σαχλαμάρες! Μα δεν καταλαβαίνεις? Τα παιδιά σου ανοίγουν δρόμους Μήτρο! Πολλούς δρόμους! Και επιδόματα! Και άδειες! Πολλές άδειες Μήτρο!
-Ναι Γκέλα, αλλά σχετικά με αυτές τις πέντε μέρες επιπλέον άδεια τον χρόνο…
-Ναι? Τι? Υπάρχει κάποιο πρόβλημα? Σε χαλάνε? Εγώ θα την πάρω που να χτυπιέσαι!
-Να την πάρεις βρε Γκέλα μου! Να κάνουμε παιδια! Και ένα και δύο…και υπαλλήλους να πάρουμε, αλλά η άδεια αυτή αφορά μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους! Είσαι?
-Τι είπες τώρα??
-Ναι Γκέλα μου! Κι εσύ το ανέφερες στην αρχή, το ξέχασες? Ο υπουργός το είπε καθαρά: «…διευκολύνουμε τους υπαλλήλους του Δημοσίου, δίνοντας πέντε ημέρες επιπλέον άδεια ώστε να παρακολουθούν τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών τους, απουσιάζοντας από την εργασία τους δικαιολογημένα, προκειμένου να επισκεφθούν το εκπαιδευτικό ίδρυμα που σπουδάζουν τα παιδιά τους»! Εσύ όμως Γκέλα μου δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος!
-Και καλά βρε βλαμένε! Γιατί δεν μου το λες τόση ώρα! Γιατί με αφήνεις να υποφέρω?
-Μα δεν με άφηνες να σου μιλήσω!
-Εγώ? Πάλι εγώ φταίω? Αμαν πια! Έχετε πέσει όλοι να με φάτε! Θα καταντήσω δυστυχισμένη!
-Έλα εδώ καλή μου…μη μου στεναχωριέσαι! Και γι’ απόψε θα σου φτιάξω εγώ ερωτική ατμόσφαιρα με κεριά και αρώματα! Και θα κάνουμε και παιδί! Σύντομα! Πολύ σύντομα! Άρχισε να μετράς από απόψε το βράδυ Γκέλα μου…και σε λίγο καιρό θα του κάνεις γούτσου-γούτσου!
-Ε δεν θα σε με τα καλά σου μου φαίνεται! Τι γουτσου-γούτσου και κουραφέξαλα βρεεεεε!!!! Άιντε πήγαινε να ετοιμαστείς να πας να ανοίξεις το περίπτερο που μου θες και παιδιά! Θα κλειστώ εγώ στο σπίτι να μεγαλώνω κουτσούβελα επειδή εσύ θες να το παίξεις πατέρας!!!!


...καλά κρασιά!

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - 02/08/2007

-Έλα έλα…κάτσε! Έχει δροσιά εδώ. Επιτέλους άρχισε να φυσάει. Κι ένα καφεδάκι στο μπαλκόνι είναι ότι πρέπει! Να σου φτιάξω κι εσένα ένα?
-Όχι όχι…ήπια.
-Τελείωσαν οι ειδήσεις?
-Μπα…Δεν καταλαβαίνω ρε συ Γκέλα. Άκουσες για την «οικολογική αστυνομία»?
-Πφφφ…τι θες και κουράζεσαι?
-Θα είναι λέει ένστολο σώμα! Έχεις δει εσύ κανέναν οικολόγο ένστολο?
-Δεν ξέρω…δεν έχω δει οικολόγο από κοντά.
-Και τι θα κάνουν αυτοί ρε συ Γκέλα? Θα έρχονται δηλαδή με τα κουμπούρια μπας και κόψει κανείς καμιά κουμπάκα από το χωράφι τ’ αλλουνού?
-Δεν ξέρω!
-Από την άλλη…απ’ όπου κι αν το πιάσεις δηλαδή δεν στέκει! «Αστυνομία» σημαίνει…τι σημαίνει? Νόμος+Αστυ. Τι σχέση έχουν οι αγροί, τα χωράφια και τα δάση?
-Έλα μωρέ κι εσύ! Κολλάς σε κάτι πράγματα! Από τα λίγα που άκουσα, οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν μέσο όρο ηλικίας τα 40 (!). Φαντάζεσαι τον σαραντάρη που από το ’93 ξυπνάει και κοιμάται με το όνειρο του δημόσιου υπαλλήλου, να παίρνει στο κυνήγι λαθροκυνηγούς, καταπατητές, εμπρηστές και αλεπούδες που μπουκάρουν στο ξένο κοτέτσι να αρπάξου καμιά κότα…Να ‘χαμε να λέγαμε!! Κι εσύ προβληματίζεσαι με το Νόμος+Άστυ? Ωωωω χο χο χο!!!
-Γελάς? Έτσι-μάλλον-θα γελάει μαζί μας κι όλη η Ευρώπη!
-Ε τι να κάνω ρε Μήτρο? Να τα βάψω μαύρα επειδή του ‘ρθε του Βύρωνα να επαναφέρει την αγροφυλακή Αυγουστιάτικα κι εν έτη 2007?? Κι επειδή οι τριακόσιοι με περνάνε για βούρλο θα πρέπει να γίνω κι όλας?? Αστους! Νεοτεριστικές αντιλήψεις! Ο άλλος άκουσες τι είπε? Στόχοι, λέει, της Ελληνικής Αγροφυλακής θα είναι η προστασία της ελληνικής υπαίθρου και η διασφάλιση της ποιότητας της αγροτικής παραγωγής, αλλά και η αντιμετώπιση τυχόν απειλών κατά του περιβάλλοντος. Ναι…θα κυνηγάει η αγροφυλακή την πλημμύρα και τη φλόγα με την χακί στο στολή και το 45άρι!!!
«Έλα δω άτιμε χείμαρρε να σε πιάσω…Αααααααλτ!!!!!!
-Ναι. Θα φοράνε στολή και θα έχουνε και σήμα. Πως είναι οι πουλάδες, τα σιρίτια κλπ…έτσι κι αυτοί θα έχουν ένα φύλλο. Δεν θυμάμαι όμως τι φύλλο!
-Φύλλο μουσμουλιάς! Ρεεε…σύνελθε!

Έλα πάμε όλοι μαζί από Ντο ματζόρε:

«Έν δυο, εν δυο, φουστανέλα-τσαρούχ’-φούντα-φεσ’,
καμάρ’-λεβεντιά-περηφάνια, σωστός διπλωμάτς κατιφές!!!»

Με στόμφο βρεεεεε…..με πυγμή τα άσματα!!!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ - 30/07/2007

Κουκουβάγια: …πφφφ…δεν παλεύεται!
Μπούφος: Ναι…
Κουκουβάγια: Δεν αντέχεται με τίποτα!
Μπούφος: Ναι…
Κ: Δεν παίζεται με τίποτα η κατάσταση σου λέω!
Μ: Ε ναι…
Κ: Και όταν βλέπεις όλους τους υπόλοιπους να ετοιμάζουν βαλίτσες και μπαγκαζιέρες και βουρ για διακοπές, τότε είναι που δεν παλεύεται με τίποτα!
Μ: Ναι…
Κ: Κι εσύ να ξέρεις πως θα την βγάλεις εδώ στο κλεινόν άστυ όλο το καλοκαίρι, με φωτιές, καύσωνες και αφραγκιά, χωρίς καν μια βδομαδούλα σε ένα νησάκι, ή σε έναν κολπίσκο έστω!Μ: Ναι…
Κ: Εδώ στο πήξιμο! Μα τι διάολο? Μούντζα έχουμε φάει?
Μ: Ναι…
Κ: Ναι??
Μ: Ναι…
Κ: Από την άλλη ρε συ μπούφο, ξέρεις τι σκέφτομαι?
Μ: Ναι…
Κ: Από την άλλη ρε μπούφο λέω, σκέφτομαι το εξής, ακόμα και να μπορούσες να πας κάπου, εύκολα παίρνεται η ρημάδα η απόφαση?
Μ: Ναι…
Κ: Πες πως μπορούμε λοιπόν…Άντε να αποφασίσεις που θα πας! Βουνό? Θάλασσα? Κάπου κοσμικά? Κάπου ήσυχα και ρομαντικά? Γουστάρεις ρομαντζάδα? Γουστάρεις τζερτζελε?
Μ: Ναι…
Κ: Χμ…σε κανένα νησί ή κάπου πιο μακριά? Ευρώπη ας πούμε! Ή μήπως σε κάτι πιο εξωτικό? Καραϊβική, Ινδικό Ωκεανό?
Μ: Ναι…
Κ: Και πες πως καταλήγεις…πρέπει να κάνεις και οικονομικό προϋπολογισμό! Ή μήπως πρώτα πάει ο οικονομικός προϋπολογισμός και μετά καταλήγεις?
Μ: Ναι…
Κ: Και να ‘ταν μόνο αυτό? Άντε και ξεμπερδεύεις και μ’ αυτά. Το άλλο? Με το άλλο τι κάνεις? Να, θέλω να πω ρε παιδί μου, κανά ρουχαλάκι καινούργιο να μην πάρεις? Να νιώσεις λίγο άνθρωπος ρε αδερφέ! Ε να μην κυκλοφορείς με τις κλαρωτές βερμούδες και σε περάσουν για τέντα που την πήρε ο αέρας! Ξέρεις, αυτές που ήταν στη μόδα την δεκαετία του ’80! Από το ’80 δεν έχουμε να πάμε διακοπές?
Μ: Ναι…
Κ: Να μου πεις, αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο. Άλλωστε εκπτώσεις έχουμε, ε, όλο και κάτι φθηνό και καλό και μοδάτο θα βρεις…
Μ: Ναι…
Κ: Ναι και ναι αλλά μην νομίζεις πως τελειώσαμε! Εισιτήρια? Βλέπεις τι γίνεται με τα εισιτήρια? Αν θελήσεις να ταξιδέψεις με καράβι, αεροπλάνο, ακόμα και με τραίνο, θα πρέπει λέει να έχεις κλείσει τα εισιτήρια τουλάχιστον έναν μήνα πριν! Με ρωτάς εμένα αν μπορώ να κλείσω έναν μήνα πριν? Καραγκιόζη!!!!
Μ: Ναι…
Κ: Έστω όμως πως το λύνουμε κι αυτό μέσω του ξαδέρφου του Νικήτα έχει το τουριστικό γραφείο…εκεί στη Σταδίου…ξέρεις.Με όλα τα υπόλοιπα όμως τι κάνουμε? Εγώ με αεροπλάνο δεν ταξιδεύω! Με πιάνει ναυτία! Ούτε και με καράβι, με πιάνει ναυτία και βαρεμάρα. Άσε που είμαι αλλεργική στην αλμύρα. Ούτε και με τραίνο ταξιδεύω! Τάκα τούκα όλη την ώρα με πιάνει πονοκέφαλος! Τι σκέφτεσαι? Τα αμάξι? Δεν τρελάθηκα!!! Θέλεις να είμαστε στο 10% των εκδρομέων που δεν επιστρέφουν ποτέ και αφήνουν την τελευταία τους ανάσα έχοντας στην καλύτερη περίπτωση καταπιεί τον λεβιέ των ταχυτήτων? Αλλά γιατί την πάμε μακριά τη βαλίτσα? Εδώ προβληματιζόμαστε πλέον ακόμα και για το τι αντηλιακό θα πρέπει να αγοράσουμε! Χώρια το ότι το μοσχάρι το κιλό έχει φθηνότερα από τα 250 ml αντηλιακού! Άσε, προχθές σε ένα ντοκιμαντέρ στην κρατική τηλεόραση έμαθα πως υπάρχουν αμέτρητες επικίνδυνες ηλιακές ακτίνες οι οποίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με κανενός είδους αντηλιακό. Είναι λένε μεταλλαγμένες και άκρως επικίνδυνες και κάθε τύπου επιδερμίδα! Αφού σου λέει ότι ακόμα και κάτω από ντουβάρι να είσαι, θα σε βρει και θα σου την κάνει τη ζημιά! Α πα πα πα πα!
Μ: Ναι…
Κ: Και τώρα που το ξανασκέφτομαι ρε Μπούφο, τελευταία στιγμή που τα συζητάμε, ούτε αποτρίχωση δεν προλαβαίνω να κάνω. Και μη μου πεις πως κολλάω σε λεπτομέρειες γιατί…γιατί άντε!!
Μ: Ναι…
Κ: Άντε γιατί θα τα’ ακούσεις χοντρά λέμε! «Που πας κυρά μου χωρίς αποτρίχωση???». «Λίγη αξιοπρέπεια βρεεεεεεεεε». Κατάλαβες?Και τι ξέρεις εσύ μωρέ από αποτρίχωση? Από πίλινγκ και τα σχετικά? Τίποτα δεν ξέρεις! Εσένα το μόνο που σε νοιάζει είναι να πίνεις τα μπιρόνια σου με τα φιλαράκια σου και να φλυαρείς ασύστολα.
Μ: Ναι…
Κ: Αλλά που να καταλάβεις εσύ? Πάντα εγώ βγάζω το φίδι από την τρύπα. Εγώ τις αποφάσεις, εγώ τους υπολογισμούς, τους προϋπολογισμούς, τους προβληματισμούς. Όλα εγώ! Εσύ μόνο να φλυαρείς ξέρεις! Φφφφ…..
Μ: Ναι…
Κ: Φφφφ…
Μ: ….
Κ: Φφφφ…
Μ: Τελικά που λες να πάμε αγάπη μου?
Κ: ΜΑ ΚΑΛΑ! ΤΟΟΟΟΣΟ ΒΛΑΜΕΝΟΣ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ? ΑΦΟΥ ΑΥΡΙΟ ΞΕΚΙΝΑΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΛΕΜΕΕΕ!!! ΚΙ ΕΣΥ ΜΟΥ ΘΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ???

ΦΑΛΤΣΑΔΟΥΡΑ - 25/07/2006

Έχω μπλέξει κύριοι…
Και δεν ξέρω πώς να το χειριστώ.
Εχθές το βράδυ ήμουν πάλι μόνη μου, στο κλαδί μου, πίνοντας ουίσκι, ατενίζοντας τον ουρανό...που δεν ήταν καν έναστρος.Ο καλός μου σύντροφος Μπούφος έχει αρχίσει κακές συναναστροφές.

-«Έχω κάτι φιλαράκια, δυο Γεράκια κι έναν Αετό. Γουστάρω μωρέ…είναι καλά να πηγαίνεις για κυνήγι με παρέα. Ε…πίνουμε και καμιά μπύρα στο ενδιάμεσο, λέμε και καμιά βλακεία...»

Ενθουσιασμένο τον είδα. "Θα μου έρχεται και ανανεωμένος" σκέφτηκα! Ωστόσο, υπάρχει ένα τεράστιο θέμα!
Που πας καλέ μου?
Με τι φιλαράκια μπλέκεις?
Γεράκια κι Αετός είναι κυνηγόπουλα της μέρας!
Της μέρας λέμε!!!
Κι όχι νυχτοπούλια σαν και του λόγου σου!!!
Που πας εσύ και βραδυοξημερώνεσαι κυνηγώντας μέσα στη μέρα!
Ντάλα ήλιος!!!Με κάτι ματάρες ΝΑ!!!

Εκεί που αρχίζω να γλαρώνω εγώ με την πρώτη ηλιαχτίδα, ο δικός μου κοπανιέται μαζί με το σέικερ, πίνει τη φραπεδιά του, βάζει και αποσμητικό και πάει….Και όταν επιστρέφει κατάκοπος από το κυνήγι, τα μπυρονια και τα φιλαράκια του, που να έχει διάθεση για «άλλα»…

Όπως καταλαβαίνεται, τα βράδια την πέφτει για ύπνο και κοινώς, δεν βλεπόμαστε πλέον παρά μόνο για λίγα λεπτά.Όπως καταλαβαίνεται επίσης, περνώ τις νύχτες μου μονάχη, μπακούρο και εργένισσα και τις μέρες μου στο κρεβάτι, μπακούρο και εργένισσα επίσης!!!
Πως θα νοιώσω γυναίκα???
Εεεε???
Μάνα, πότε θα γίνω???
Εσύ πότε θα γίνεις πατέρας?
Που έχεις καταντήσει σαν σταφιδιασμένος λουόμενος του Αστέρα Βουλιαγμένης από τον τόσο ήλιο που έχεις φάει στη μάπα???
Το Κόπερτον ρεεεεεεε........

Ε…δεν θέλει και πολύ!!!Χθες το βράδυ λοιπόν, από τη μια είχα τον Μπούφο να ροχαλίζει προκλητικά δίπλα μου κι από την άλλη είχα τα Κοκόρια!
Ναι!!
Αρχίζει ο πρώτος. «Υπομονή» λέω. Δεν προλαβαίνω να τελειώσω την προσπάθεια αγνόησης, να σου και ο δεύτερος, ο τρίτος…

-Τι κακαρίζεις και λαλείς βρε καραγκιόζη με τέτοια φωνή!!!!!!!!!
-…
-Τι με κοιτάς??? Μας έχεις πάρει τ’ αυτιά και την καραμούζα σου πια!!!
-…
-Αι σιχτίρ ντε…έχουμε τα προβλήματά μας, έχουμε κι εσένα με την έπαρση που σε δέρνει και πρέπει να ακούμε τα ηλίθια Κι Κι Ρίκου σου…που ούτε γάιδαρος να γκάριζε βρεεεε…!!!!(
μετά από 1-2 λεπτά)
-Σε ‘μένα μιλάτε?
-Ναι ρε σε ΣΑΣ μιλάω!!!
-Έχετε πρόβλημα κυρία μου?
-Τεράστιο πρόβλημα!!! Κι η γαιδουροφωνή σου με κάνει χειρότερα…άιντε πια…το έχεις παρακάνει με τη φαλτσαδούρα σου!!!
-Ε τώρα τι να σου πω μωρή…σαν γεροντοκόρη κάνεις!!! Δεν πας να βρεις κανέναν να σου τονώσει το ηθικό? Ε? Που τα βάζεις και με τους κόκορες τώρα? «Σοφή»…ε «Σοφή»!!! Το ‘να σου ξινίζει, τ’ άλλο σου βρωμάει, το παράλλο σου φαλτσάρει… Α να χαθείς πιά!!! Μουρμούρω ε μουρμούρω!!!

…έμεινα κάγκελο…μου «την είπε» το Κοκόρι κι εγώ σαν την Κότα δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη.
Καθότι είχε δίκιο Κύριοι!
Δεν μου έφταιγαν τα Κοκόρια και τα Κι Κι Ρίκου…
Ο ανόητος Μπούφος μου φταίει και η ανικανοποίητη νεότητα που κυλάει στην φλέβες μου!!!

Διαπίστωση:Της κοντής ψωλής της φταιν' οι τρίχες και τα έρμα τα Κοκόρια που...που τι να κάνουν!Αυτό που ξέρουν κάνουν και δεν οφείλουν να το κάνουν και καλλιτεχνικά!Όλα της φταίν' αυτή της κοντής...!Όλα εκτός του μεταλλαγμένου Μπούφου που ξαφνικά νομίζει πως είναι γλαρόνι των Κυκλάδων…
…την τύχη μου μέσα…


Καλημέρα σας.